Lumbalni sindrom, lumbago, išijalgija, lumboišijalgija, sve su to su nazivi za bol u krsnom delu kičme. Simptomi lumbalnog sindroma su bol u krstima, koji se može spuštati duž noge, uz moguću pojavu grča (spazma) mišića, utrnulosti, mravinjanja (najčešće u stopalu), slabosti mišića na jednoj ili obe noge.
Najčešće su zahvaćeni mišići potkolenice, oslabljeno je pomeranje stopala i ograničena je pokretljivost tog dela kičme. Zbog svoje učestalosti, lumbalni sindrom predstavlja bolest civilizacije i jedan je od veoma čestih uzroka radne nesposobnosti, odnosno bolovanja.
Prerano starenje i degenerativne promene međupršljenskog diskusa u lumbalnom delu kičme su svakako osnovni razlog ove bolesti. Često, pri podizanju tereta iz nezgodnog položaja tela i, sve češće, zbog promene životnog stila, lumbago se javlja i kod osoba između 30 i 40 godine starosti, pa i mlađih.
Dijagnostika lumbaga
Za dijagnostiku je potrebno uraditi rendgenski snimak, na kojem se vidi suženje međupršljenskog prostora, sa ili bez izraštaja na pršljenovima (osteofiti), zatim uraditi kompjuterizovanu tomografiju (CT) i/ili magnetnu rezonancu (MR), koje pokazuju u kakvom je stanju meko tkivo, tj. mesto i uzrok pritiska na nerv, i elektromioneurografiju (EMNG), koja pokazuje mesto i stepen oštećenja nerva.
Terapija – lečenje lumbalnog sindroma
Kod većine obolelih prognoza je dobra, dolazi do potpunog ozdravljenja. Protiv bolova kod lumboišijalgije se koriste antireumatici i analgetici, kreme i gelovi. Strogo mirovanje se preporučuje samo u fazi postojanja jakog akutnog bola.
Bolesniku obično najviše odgovara ležanje na leđima, sa savijenim kolenima. Dok traju bolovi, treba izbegavati nagle pokrete. Mirovanje treba da traje što kraće, nakon toga sledi lagano aktiviranje I, kada se bol smiri, započinje se fizikalno i banjsko lečenje išijalgije.